مارجا کروزما، استاد و پژوهشگر زیست روباتها (biorobotics) در مرکز پژوهشی زیست روباتها در دانشگاه فنی تالین درباره این روبات تازه می گوید: «این روبات قرار است به محفظه ها نفوذ کند، و فیلم بگیرد و برگردد. گاهی جای بسیار کمی هست بنابرین این روبات می تواند دور بزند و در تمام زوایا بچرخد و دوباره برگردد.»

این روبات که در یک پروژه پژوهشیِ اورپایی طراحی شده، با یک برنامه خودکار و بدون کنترل از راه دور کار می کند. حسگرهای این روبات اجازه نمی دهند که با دیوار یا موانع دیگر برخورد کند. این روبات با الهام از حیوانات دریایی نظیر لاک پشتها و ماهی ها طراحی شده تا بسهولت زیر آب حرکت کند.

تاوی سالیمائه، پژوهشگر روباتهای زیرآب، در دانشگاه تالین هم در این باره می گوید: «این روبات به جای پروانه، باله دارد که باعث می شود با راحتی بسیار در محفظه ها بگردد، در ضمن حرکت باله ها گل و لای کمتری ایجاد می کند زیرا اگر یک موتور پروانه دار را در این محیطها روشن کنید، سبب می شود که گل و لای کف آب بالا بیاید و آنوقت چیزی نمی بینید.»

تا همین اواخر فقط ارتش و شرکتهای بزرگ مانند شرکتهای نفتی می توانستند هزینه زیردریایی های کوچکِ خودکار را تأمین کنند. اما این وسیله ساده، در دسترس دانشمندان بوده و به آنان کمک خواهد کرد که بدون خطر، آثار تاریخی زیر دریا را مطالعه کنند.

مارجا کروزما دراین باره می افزاید: «گم کردن یک روبات در یک کشتی غرق شده، خیلی بهتر از از دست دادن یک آدم است. خیلی وقتها ما وارد محفظه کشتی های غرق شده نمی شویم چون بسیار خطرناک است. بنابرین روشن است چرا ترجیح می دهیم که در این موقعیت، روباتها را جانشین افراد کنیم.»

چالشهای پیش روی روباتهای زیرآب

اطلاعات صوتی و تصویری که این روباتها جمع می کنند می تواند به شکل نقشه های سه بعدی در بیاید و بنابراین به یک ابزار ارزشمند در کشف و نگهداریِ گنجینه های پنهان دریاها تبدیل می شود، اما ارتباط با روباتها و هدایت آنها می تواند دردسر ساز باشد.

بِنِدتو آلوتا، استاد روباتیک در دانشگاه فلورانس و مسئول هماهنگی در پروژه ARROWS ( پیکان ها) در این زمینه می گوید: «در مطالعات باستانشناسی بسیار مهم است که بدانیم یک عکس یا ویدئو دقیقاً در چه نقطه ای گرفته شده است. چون نمی توانیم زیر آب از امواج رادیویی استفاده کنیم باید از ارتباط آکوستیک استفاده کنیم که خیلی مطمئن نیست، کند است و برای ارتباط و هماهنگی با روباتها مشکلات فنی زیادی دارد. ما در این پروژه روی این چالش ها هم کار می کنیم.»

روبات مدولار مارتا (MARTA) که شکلی شبیه یک اژدر زیردریایی دارد هم با هماهنگ کردن کارِ همزمانِ روباتهای مختلف در زیر آب، مانندِ یک «تفسیرگر اطلاعات» زیر آب عمل می کند… ساختار این روبات به آن اجازه می دهد که سریع حرکت کند و مناطق زیادی را بتنهایی و یا به همراه دیگر روباتها نقشه برداری کند.

دکتر آلوتا درباره هدف و دستاورد این پروژه پژوهشی می گوید: «وقتی این پروژه راه اندازی شد، امیدوار بودیم که بتوانیم به کار باستانشناسان کمک کنیم، حالا در پایانِ این کار پژوهشی فکر می کنیم که این فناوری می تواند بزودی در زمینه های مخلتف پژوهشی، مثل زیست شناسی و زمین شناسی هم در اختیار دانشمندانِ باشد.»

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5