یافته‌های مطالعه‌ای جدید درباره‌ی ماندگاری علائم مبتلایان به کووید ۱۹ نشان می‌دهد از آنچه قبلا تصور می‌شد، علائم طولانی‌‌مدت‌تر و در تعداد بیشتری از بیماران وجود دارد. به‌گزارش استت‌نیوز، بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین تجزیه‌و‌تحلیل انجام‌شده درباره‌ی بهبودی پس از کووید تاکنون، هشدار می‌دهد سطوح آنتی‌بادی برخی بیماران به‌سرعت کاهش پیدا می‌کند و این نگرانی را ایجاد می‌کند که ممکن است آن‌ها درحالی‌که منتظر بازیابی سلامت کامل هستند، دوباره به ویروس کرونا آلوده شوند.

پژوهشگران در مجله‌ی لنست نوشتند تقریبا دو‌سوم از بیماران می‌گفتند هنوز دچار خستگی مفرط و ضعف عضلانی هستند. کمی بیش از یک‌چهارم از آن‌ها دچار مشکل خواب و اندکی کمتر از یک‌چهارم از آن‌ها نیز دچار اضطراب و افسردگی شده بودند. به‌طورکلی، زنان بیشتر از مردان علائم طولانی‌مدت را گزارش می‌کردند و افرادی که بیماری آن‌ها شدیدتر بود، از سلامت ریوی ضعیف‌تری برخوردار بودند. متوسط سن بیماران مطالعه‌شده ۵۷ سال بود.

مطالعات گذشته درباره‌ی افرادی که پس از پاک‌شدن عفونت از بدن همچنان دچار ناخوشی هستند، یعنی مبتلایان طولانی‌مدت کووید، ازنظر زمان و تعداد افراد مطالعه‌شده محدود بوده‌اند. طبق تخمین ماه جولای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، از هر سه نفر یک نفر همچنان دو تا سه هفته دچار علائم است. نتیجه‌ی بررسی انجام‌شده در بریتانیا در نوامبر نیز نشان می‌داد از هر پنج نفر، یک نفر در مدت پنج هفته یا بیشتر هنوز دچار علائم بود. همچنین، از هر دَه نفر یک نفر می‌گفت مشکلاتش دوازده هفته یا بیشتر طول کشیده است.

تعداد بیشتر بیماران مطالعه‌شده در چین که دنیاگیری از آنجا آغاز شد و نسبت بیشتر افرادی که طولانی‌تر دچار مشکلاتی بودند، نشان‌دهنده‌ی عوارضی است که برطرف نمی‌شود. لیسو هوانگ، از نویسندگان مطالعه می‌گوید:

بیشتر نگران آینده‌ی نامعلوم بهبود بیماران هستم. شش ماه پس از آغاز علائم، نسبت قابل‌توجهی از بیماران کووید ۱۹ دچار مشکلات جسمی و روانی بودند. هنوز نمی‌دانیم چقدر طول می‌کشد این بیماران کاملا از کووید بهبود پیدا کنند یا اصلا بهبودی کامل امکان‌پذیر است یا خیر.

دکتر دیوید پوترینو در مرکز مراقبت‌های پس از کووید مانت‌ساینای به بیماران کمک می‌کند. وی درباره‌ی واکنش افراطی دربرابر درصد زیادی از افرادی هشدار داد که حداقل یک نشانه‌ی ماندگار را گزارش می‌کنند. او گفت این اشتباه است که تمام این افراد را در گروهی قرار دهیم که به‌مدت طولانی پس از کووید همچنان دچار مشکلات سلامتی هستند. پوترینو بیان می‌کند:

در میان آن ۷۶ درصد، افرادی هستند که مبتلایان بلندمدت کووید هستند، افرادی که به‌علت عفونت کووید دچار آسیب قلبی طولانی‌مدتی شده‌اند، افرادی که دچار آسیب ریوی و کلیوی طولانی‌مدت بوده‌اند و... . بااین‌حال، حدس می‌زنم تعداد زیادی از افراد دچار علائم کاملا خفیف، اما گزارش‌کردنی هستند.

پوترینو گفت تنگی نفس یا از‌دست‌دادن حس بویایی تا شش ماه پس از بیماری آزاردهنده است؛ اما این‌ها علائم ناتوان‌کننده‌ای نیستند که وی در مبتلایان بلندمدت کووید می‌بیند. او می‌گوید: «این‌طور نیست که این تجربه‌ها را بی‌اهمیت بدانیم و بگوییم وحشتناک نیستند. وحشتناک است که افراد شش ماه پس از ویروس هنوز علائم را احساس می‌کنند. این امر به ما می‌گوید مسئله چقدر جدی است؛ اما دراین‌باره نیز باید مطمئن شویم که گزارش کنیم بسیاری از این علائم بسیار خفیف هستند.»

بین سائو، نویسنده‌ی دیگر مطالعه، در بیانیه‌ای اعلام می‌کند: «این مطالعه بر نیاز به مراقبت‌های پس از ترخیص تأکید می‌کند؛ خصوصا برای کسانی که عفونت‌های شدیدی تجربه می‌کنند. کار ما بر اهمیت انجام مطالعات پیگیری طولانی‌تر در جمعیت‌های بزرگ‌تر نیز تأکید می‌کند تا به درک طیف کامل اثرهای کووید ۱۹ روی افراد دست پیدا کنیم.»

برای مطالعه‌ی حاضر، بیش از ۱،۷۰۰ فرد درمان‌شده برای کووید ۱۹ در بیمارستانی در ووهان در فاصله‌ی ماه‌های ژانویه تا می ۲۰۲۰ از ژوئن تا سپتامبر به سوالاتی درباره‌ی علائم خود جواب دادند و نمونه‌های خون از آن‌ها گرفته شد و آزمایش شش دقیقه پیاده‌روی را انجام دادند. تقریبا چهارصد نفر نیز به‌منظور ارزیابی سلامتی آزمایش‌های عملکرد ریه را انجام دادند و سی‌تی اسکن شدند. ناگفته نماند آنتی‌بادی‌ها در ۹۴ بیمار آزمایش شد که قبلا در اوج عفونت نیز خوانش آنتی‌بادی داشتند.

سطوح آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده، یعنی سلول‌های ایمنی که از عفونت یاد می‌گیرند تا درصورت مواجهه‌ی مجدد با ویروس با آن مبارزه کنند، در بیماران دارای خوانش‌های قبل و بعد به نصف کاهش یافته بود که نشان‌دهنده‌ی نیاز به مطالعات بزرگ‌تر برای بررسی این موضوع است که آیا عفونت مجدد مشکل احتمالی جدی است که احتمال دارد این بیماران با آن مواجه شوند.

براساس مطالعه‌ی جدید، در عارضه‌ای دیگر ۱۳ درصد از بیمارانی که موقع بستری در بیمارستان از سلامت کلیوی عادی برخوردار بودند، بعدا دچار کاهش عملکرد کلیه شدند. این علامت هشداردهنده‌ای برای افرادی است که از قبل عوامل خطر بالقوه آسیب کلیوی مانند فشار‌خون بالا و دیابت را دارند. همان‌طور‌که انتظار می‌رفت، افرادی که هنگام بستری در بیمارستان به کمک تنفسی نیاز داشتند، در آزمایش‌های عملکرد ریه و آزمایش پیاده‌روی عملکرد بدتری داشتند و سی‌تی اسکن ریه‌های آن‌ها نشان‌دهنده‌ی ریه‌های آسیب‌دیده بود. در سرمقاله‌ی همراه مطالعه‌ی منتشر‌شده در لنست، آمده است تنها ۴ درصد از بیماران در این مطالعه در بخش مراقبت‌های ویژه درمان شده بودند؛ بنابراین، برای نتیجه‌گیری‌های بیشتر به مطالعات دیگری نیاز است.

به‌اعتقاد فرد پلزمن، پزشک متخصص داخلی در نیویورک، تجربیات بیماران در چین شبیه چیزی است که در آمریکا دیده می‌شود. او می‌گوید:

شواهد قانع‌کننده‌ی موجود نشان می‌دهد افرادی زیادی وجود دارند که علائم ماندگار بسیاری دارند. در کلینیک‌های بهبودی پس از کووید می‌بینیم که افراد با کاردیومیوپاتی و نوروپاتی و تغییرات شناختی و تعادل به ما مراجعه می‌کنند. این ویروسی است که بدن ما آن را قبلا ندیده است و دربرابرش واکنش التهابی شدیدی نشان می‌دهد؛ بنابراین، عجیب نیست که تمام اعضای بدن آشفته می‌شوند.


پلزمن معتقد است پیش‌بینی آینده برای مبتلایان طولانی‌مدت کووید دشوار است؛ چراکه برخی از علائم ممکن است پیامدی از بستری‌شدن و ماندن طولانی‌مدت در بخش مراقبت‌های ویژه باشد. او از کاهش سطح آنتی‌بادی‌ها متعجب نیست و می‌گوید سیستم ایمنی به‌گونه‌ای طراحی نشده است که همیشه در حالت هشدار باشد. وی درپایان می‌افزاید:

هنوز نمی‌دانیم مصونیت شما شش ماه یا نه ماه یا یک سال یا ده سال دوام می‌آورد. موضوع جالب این است که وقتی فرد دوباره در‌معرض ویروس قرار گیرد، چه اتفاقی می‌افتد. آیا سطح آنتی‌بادی‌ها دوباره افزایش خواهد یافت؟ تأثیر چه مدت دوام خواهد داشت؟

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5